Ευρέθησαν τα μυστήρια αδεσποτάκια!

από **Inertia** Κυρ Δεκ 07, 2008 4:41 pm

Θυμάστε που έλεγα ότι ταϊζω αδέσποτα και δεν ξέρω ποια είναι;

Λοιπόν, πριν από δύο εβδομάδες είδα τη μαμά γάτα με τρία μικρά να τρώνε. Είναι γκριζούλα με άσπρες στάμπες και τα μικρά είναι ολόιδια.

Δυο μέρες μετά ανακαλύπτω ότι το ένα μικρό υιοθετήθηκε από την κυρία του απέναντι κήπου, το οποίο έχει αράξει στον καναπέ της έξω, φοράει λουράκι και δεν τρώει πάρα μόνο από εκείνη. Η μάνα και τα άλλα δύο δεν έχουν εμφανιστεί από τότε, απ' όσο ξέρω.

Εγώ ωστόσο συνέχισα να βάζω φαγάκι και νεράκι και πάντα έλειπε. Ώσπου την προηγούμενη εβδομάδα είπα να κουνήσω πρώτα την τροφή, να δω τι θα γίνει. Και εμφανίζεται ένας πορτοκαλής υπέροχος γάτος 4-5 μηνών περίπου, φιλικότατος και πέφτει με τα μούτρα. Επειδή όμως φοράει λουράκι νομίζω ότι ανήκει σε έναν άλλο κήπο απέναντι. Επιπλέον, είναι χέστης όπως τα περισσότερα καλομαθημένα και φοβάται να ανέβει σε δέντρα, ακόμα και να πηδήξει πάνω σε μία καρέκλα. Κατά τ' άλλα τρελένεται για χάδια και κάθε μέρα που κατεβαίνω στον κήπο με υποδέχεται.

Τώρα μένει να πετύχω την κυρία απέναντι να τη ρωτήσω αν της ανήκει και να την ενημερώσω ότι τρώει και πίνει ΚΑΙ από μένα, μήπως τρώει μόνο ειδική τροφή και του χαλάω τη δίαιτα.

Πάντως, σαν τα χάδια του Βούδα δεν είναι...

από **Marcos** Κυρ Δεκ 07, 2008 5:08 pm

Inertia έγραψε:Θυμάστε που έλεγα ότι ταϊζω αδέσποτα και δεν ξέρω ποια είναι;

Λοιπόν, πριν από δύο εβδομάδες είδα τη μαμά γάτα με τρία μικρά να τρώνε. Είναι γκριζούλα με άσπρες στάμπες και τα μικρά είναι ολόιδια.

Δυο μέρες μετά ανακαλύπτω ότι το ένα μικρό υιοθετήθηκε από την κυρία του απέναντι κήπου, το οποίο έχει αράξει στον καναπέ της έξω, φοράει λουράκι και δεν τρώει πάρα μόνο από εκείνη. Η μάνα και τα άλλα δύο δεν έχουν εμφανιστεί από τότε, απ' όσο ξέρω.

Εγώ ωστόσο συνέχισα να βάζω φαγάκι και νεράκι και πάντα έλειπε. Ώσπου την προηγούμενη εβδομάδα είπα να κουνήσω πρώτα την τροφή, να δω τι θα γίνει. Και εμφανίζεται ένας πορτοκαλής υπέροχος γάτος 4-5 μηνών περίπου, φιλικότατος και πέφτει με τα μούτρα. Επειδή όμως φοράει λουράκι νομίζω ότι ανήκει σε έναν άλλο κήπο απέναντι. Επιπλέον, είναι χέστης όπως τα περισσότερα καλομαθημένα και φοβάται να ανέβει σε δέντρα, ακόμα και να πηδήξει πάνω σε μία καρέκλα. Κατά τ' άλλα τρελένεται για χάδια και κάθε μέρα που κατεβαίνω στον κήπο με υποδέχεται.

Τώρα μένει να πετύχω την κυρία απέναντι να τη ρωτήσω αν της ανήκει και να την ενημερώσω ότι τρώει και πίνει ΚΑΙ από μένα, μήπως τρώει μόνο ειδική τροφή και του χαλάω τη δίαιτα.

Πάντως, σαν τα χάδια του Βούδα δεν είναι...