Βολιώτικα Γατόνια

Xribo έγραψε:Πω πω πω!!! τι όμορφα γατούνια είναι αυτά!!! Χίλια μπράβο γι'αυτά που κάνεις

Μια φορά κι έναν καιρό, όχι πολύ παλιά, γεννήθηκε μια πριγκίπισσα.
Ήταν η πρώτη από τα αδερφάκια της -δύο πρίγκιπες, ένας μαύρος σαν το έρεβος, κι ένας φωτεινός σαν τον ήλιο.
Εκείνη ήταν πολύχρωμη σαν την άνοιξη, κι εξίσου φωτεινή και σκοτεινή για να εξισορροπήσει τα αδερφια της.
Τα τρία αδέρφια βρέθηκαν μόνα σε μια αφιλόξενη γειτονιά, όμως επιβίωσαν -για λίγο.
Ο ηλιόλουστος πρίγκηπας χάθηκε από το χέρι παιδιών.
Ο πρίγκηπας ο σκοτεινός σαν τη νύχτα βρήκε το βασίλειο του στην καρδιά δύο ανθρώπων.
Κι έμεινε μόνη της η πριγκίπισσα.
Κάποιες μέρες εμπιστευόταν τους ανθρώπους κι αποζητούσε την παρέα τους.
Κάποιες τους περιφρονούσε.
Σκοτάδι και φως εναλλάσσονταν και η πριγκίπισσα δεν ήταν πλέον γατάκι.
Γάτα πλέον, σιωπηλή, περήφανη, μυστήρια.
Η καλύτερη κυνηγός.
Το στολίδι της γειτονιάς.
Ξεχώριζε ανάμεσα στις υπόλοιπες.

Και η ζωή κυλούσε.

Μέχρι που η πολύχρωμη πριγκίπισσα συναντησε τη μοίρα της.
Σκυλιά.
Άραγε πάλεψε?
Άραγε παραιτήθηκε κι αφέθηκε?
Άραγε πόνεσε ή ο θάνατος τη χάιδεψε ευσπλαχνικά?
Το σίγουρο είναι πως βρέθηκε σκορπισμένη στις τέσσερις γωνιές του ορίζοντα.

Τώρα στην αγαπημένη της θέση, μια λακκουβίτσα στο χώμα όπου της άρεσε να κουρνιάζει και να κοιμάται, ορθώνεται ένα μικρό λοφάκι.
Κι εκεί κοιμάται πλέον.

Συγγνώμη που δεν προσπάθησα περισσότερο για σένα κοριτσάκι μου.
Συγγνώμη που δεν έχω κάτι καλύτερο να γράψω αλλά μια ματιά στη φωτογραφία σου αρκούσε για να έρθουν τα δάκρυα.

Όνειρα γλυκά μικρή μου πριγκίπισσα. ♥

Η τελευταία της φωτογραφία.

Λυπάμαι πάρα πάρα πολύ

tsili έγραψε:Λυπάμαι πάρα πάρα πολύ

Κι εγώ...όλο έμπαινα στο θέμα να το γράψω αλλά κάτι με σταματούσε..ε τώρα τα κατάφερα και ξέσπασα.
Το μόνο που με παρηγορεί -κάπως- είναι πως δεν υπέφερε πολύ.

Leviathan έγραψε:

tsili έγραψε:Λυπάμαι πάρα πάρα πολύ

Κι εγώ...όλο έμπαινα στο θέμα να το γράψω αλλά κάτι με σταματούσε..ε τώρα τα κατάφερα και ξέσπασα.
Το μόνο που με παρηγορεί -κάπως- είναι πως δεν υπέφερε πολύ.

Όχι βρε Πηνελόπη, πόσο μα πόσο κρίμα
Πόσα περισσότερα να μπορέσεις να κάνεις απ'αυτά που κάνεις ήδη. Καλό σου ταξίδι πριγκιπισσούλα

Lina έγραψε:

Leviathan έγραψε:

tsili έγραψε:Λυπάμαι πάρα πάρα πολύ

Κι εγώ...όλο έμπαινα στο θέμα να το γράψω αλλά κάτι με σταματούσε..ε τώρα τα κατάφερα και ξέσπασα.
Το μόνο που με παρηγορεί -κάπως- είναι πως δεν υπέφερε πολύ.

Όχι βρε Πηνελόπη, πόσο μα πόσο κρίμα
Πόσα περισσότερα να μπορέσεις να κάνεις απ'αυτά που κάνεις ήδη. Καλό σου ταξίδι πριγκιπισσούλα

Άσε Λίνα μου, είμαι χάλια απ'όταν το έμαθα..συν το ότι είχα μια άσχημη γενικώς μέρα (πήγαμε να πάρουμε τις δύο γατούλες που είναι κοντά στο σπίτι της φίλης μου για να στειρωθούν και να ετοιμαστούν για το ταξίδι στην Αθήνα και μια μ****** έβγαλε τα σκυλια της να μας κυνηγήσουν γιατί τολμήσαμε να αφήσουμε κροκέτες και για τις υπόλοιπες γάτες της γειτονιάς).

Έπρεπε να το είχα προσπαθήσει περίσσότερο με αυτή τη μικρή.
Δεν προσπάθησα αρκετά.
Υιοθετήθηκε ο ένας αδερφός της κι εγώ επαναπαύτηκα.
Μην νομίζεις, ξέρω πως είναι αδέσποτα αυτά τα γατιά άσχετα αν τους παρέχω τροφή, νερό και περίθαλψη όταν χρειάζεται.
Πέρυσι με τις φόλες , έκλαιγα πάνω σε ένα σωρό γατιά νεκρά.
Αλλά δεν είναι τυχαία αδέσποτα είναι τα δικά μου αδέσποτα. Τα αγαπώ. Κι ας μην είναι μέσα στο σπίτι μου.

Σπόιλερ:

Σε νιώθω βρε Πηνελόπη μου, πραγματικά σε νιώθω... Λες και μερικά πράγματα είναι να γίνουν
(δυστυχώς τα άσχημα) και δεν μπορούμε να τα σταματήσουμε, τι να πω.

Αχ βρε Πηνελόπη....
Να τολμήσω να ρωτήσω...Αλάσκα????

Lina έγραψε:Σε νιώθω βρε Πηνελόπη μου, πραγματικά σε νιώθω... Λες και μερικά πράγματα είναι να γίνουν
(δυστυχώς τα άσχημα) και δεν μπορούμε να τα σταματήσουμε, τι να πω.

Όταν πρωτοέμπλεξα με τις γατοαποικίες εδώ, κι έχοντας ήδη κακή εμπειρία από την αθήνα, έλεγα δεν θα δεθώ, δεν θα δεθώ. Και κατέληξα να πηγαίνω κάθε μέρα ανελλιπώς να τα βλέπω, να τους δίνω ονόματα, να ξενυχτάω από πάνω τους στον κτηνίατρο αν τυχόν ήταν άρρωστα...και πάει λέγοντας.
Θα μου περάσει, μην ανησυχείς

tsili έγραψε:Αχ βρε Πηνελόπη....
Να τολμήσω να ρωτήσω...Αλάσκα????

Ναι, Αλάσκα λένε τη μεσαία μου γατούλα.
Θα ήταν κι εκείνη αδεσποτάκι στη συγκεκριμένη γατοαποικία αν βέβαια κατάφερνε να επιβιώσει.
Την είχα πάρει με σκοπό να τη δώσω για υιοθεσία μόλις έπαιρνε τα πάνω της αλλά μου κατσικώθηκε στο σπίτι η κυρία.

Πόσο λυπάμαι ? Περιττό να πώ ..


Διαβάζοντας όμως τα θέματά σου βλέπω και νοιώθω πόσα κάνεις γι αυτά ...

Δυστυχώς δεν μπορούμε να τα σώσουμε όλα ..Ενίοτε ούτε όσα θέλουμε        

Καλό ταξίδι μικρή πριγκίπισσσα στη χώρα των αγγέλων ..

Εκεί πάνω θα ξέρεις ότι σ αυτή τη ζωή υπήρξαν κάποιοι που σ' αγάπησαν ακόμη κι αν δεν μπόρεσαν να σε σώσουν .

Λυπάμαι πολύ για την πριγκιπισσα, από ότι διαβασα εκενες ότι μπορουσες για αυτην...και της προσφερες ότι μπορουσες...και δυστηχως δεν μπορούμε να τα σωσουμε ολλα μια που κολαει στο θεμα χθες χτυπηθηκε ένα αδεσποτακι στο φυτοκο (τα ταιζω και εγω) είναι το 2 ο σε αυτό το μηνα....από αυτοκινητο....και ηταν πολύ αργα όταν τη βρηκα........... .και δεν προλαβε καν να χρονισει.

ας μη ξεγελιομαστε αυτη ειναι η μοιρα των αδεσποτων... η αυτων που βγαινουν και εκτος σπιτιου.. τα νεα της πριγκιπισσας σου μου ξυπνησαν εκεινη την αναμνηση του Αρκουδου αυτου που χαθηκε τοσο μα τοσο αδικα απο αγρια σκυλια εξω ακριβως απο το σπιτι μας μερα μεσημερι... ακομα ανατριχιαζω στην σκεψη του και στο φρικαλεο τροπο που συναντησε τη μοιρα του. Ηταν ο πιο γλυκος γατουλης του κοσμου...
ας ειναι αιωνια αναπαυμενα.... σιγουρα η θεση τους στην καρδια μας δεν θα παψει να υπαρχει ποτε!!!

Λυπάμαι πάρα πολύ
Καλό ταξίδι...

ZIZIKOS έγραψε:

Πόσο λυπάμαι ? Περιττό να πώ ..


Διαβάζοντας όμως τα θέματά σου βλέπω και νοιώθω πόσα κάνεις γι αυτά ...

Δυστυχώς δεν μπορούμε να τα σώσουμε όλα ..Ενίοτε ούτε όσα θέλουμε        

Καλό ταξίδι μικρή πριγκίπισσσα στη χώρα των αγγέλων ..

Εκεί πάνω θα ξέρεις ότι σ αυτή τη ζωή υπήρξαν κάποιοι που σ' αγάπησαν ακόμη κι αν δεν μπόρεσαν να σε σώσουν .

Ευχαριστώ πολύ για τα γλυκά σου λόγια.
Εννοείται πως δεν μπορούμε να τα σώσουμε όλα..μακάρι να γινόταν.
Απλά η συγκεκριμένη γατοαποικία έχασε πλέον λίγο από το χρώμα της.
Θέλω να πάρω την Τάρτα από κει, τη φουντωτή ταρταρουγίτσα, διότι είναι μαθημένη με σκυλιά και φοβάμαι πως στην επόμενη 'έφοδο' δεν θα τη βρω ζωντανή..
έτσι τουλάχιστον αυτή θα σωθεί..

πατουσακια έγραψε:Λυπάμαι πολύ για την πριγκιπισσα, από ότι διαβασα εκενες ότι μπορουσες για αυτην...και της προσφερες ότι μπορουσες...και δυστηχως δεν μπορούμε να τα σωσουμε ολλα μια που κολαει στο θεμα χθες χτυπηθηκε ένα αδεσποτακι στο φυτοκο (τα ταιζω και εγω) είναι το 2 ο σε αυτό το μηνα....από αυτοκινητο....και ηταν πολύ αργα όταν τη βρηκα........... .και δεν προλαβε καν να χρονισει.

Λυπάμαι πολύ για τη ζωούλα που χάθηκε...
Και η πολύχρωμη πριγκίπισσα μου δεν ήταν πάνω από 1μιση χρονών..

Σκέψου πως και η δική σου μικρή και η δική μου τώρα θα παίζουν ξέγνοιαστα κάπου εκεί ψηλά. Βοηθάει..

psipsa έγραψε:ας μη ξεγελιομαστε αυτη ειναι η μοιρα των αδεσποτων... η αυτων που βγαινουν και εκτος σπιτιου.. τα νεα της πριγκιπισσας σου μου ξυπνησαν εκεινη την αναμνηση του Αρκουδου αυτου που χαθηκε τοσο μα τοσο αδικα απο αγρια σκυλια εξω ακριβως απο το σπιτι μας μερα μεσημερι... ακομα ανατριχιαζω στην σκεψη του και στο φρικαλεο τροπο που συναντησε τη μοιρα του. Ηταν ο πιο γλυκος γατουλης του κοσμου...
ας ειναι αιωνια αναπαυμενα.... σιγουρα η θεση τους στην καρδια μας δεν θα παψει να υπαρχει ποτε!!!

Σαφώς...ελάχιστα γατούνια από αυτά που φροντίζω είναι πανω από 5 χρονών. Μετρημένα στα δάχτυλα. Και τα περισσότερα από αυτά, στειρωμένα..
Δεν τρέφω αυταπάτες.
Ξέρω πως τα περισσότερα γατούνια αυτού του θέματος θα 'φύγουν' νωρίς.
Είτε από σκυλιά, είτε από αυτοκίνητα, είτε από αρρώστιες, ή ηλίθιους..
Κάποια τυχερά θα υιοθετηθούν κι έτσι θα γλυκάνει λίγο ο πόνος. (Χτες έλαβα φωτογραφίες από μια μικρούλα που έδωσα το καλοκαίρι, μια πανέμορφη ταρταρουγίτσα που δηλητηρίασαν τη μαμά της κι έμεινε μόνη, και δάκρυσα από χαρά. Μεγάλωσε τόσο πολύ το κοριτσάκι μου και φαίνεται αρχόντισσα σωστή πλέον..)
Λυπάμαι πολύ και για τον Αρκούδο σου.

Xribo έγραψε:Λυπάμαι πάρα πολύ
Καλό ταξίδι...

Ευχαριστώ πολύ..
Χαίρομαι που μπορώ να το πω κάπου χωρίς να με κοιτάζουν σαν να το έχω σκάσει από τρελοκομείο.
Αν ξανακούσω "Πως κάνεις έτσι για ένα γατί?" θα τρελαθώ.

Μην ανησηχεις με βαση αυτους ολλοι από κει βηκαμε....εγω είμαι η 'τρελη' του φυτοκου, αν κυκλωφορεις από εδώ (νεα ιωνια) συγουρα με εχεις ακουστα...είμαι σπανιο φαινομενο της περιοχης...εκτος και αν υπαρχει και άλλη...

πατουσακια έγραψε:Μην ανησηχεις με βαση αυτους ολλοι από κει βηκαμε....εγω είμαι η 'τρελη' του φυτοκου, αν κυκλωφορεις από εδώ (νεα ιωνια) συγουρα με εχεις ακουστα...είμαι σπανιο φαινομενο της περιοχης...εκτος και αν υπαρχει και άλλη...

Έχω την εντύπωση πως εγώ είμαι από την αντίθετη μεριά, προς κέντρο.
Χαίρομαι όμως που υπάρχουν κι άλλοι 'τρελοί' στο βόλο, μακάρι να κουβαλούσαν περισσότεροι αυτήν την τρέλα μας.
Καλά το τι έχω ακούσει που ταίζω τα αδέσποτα ΚΑΙ έχω γάτες μέσα στο σπίτι δεν λέγεται. Κι όχι μόνο από αγνώστους αλλά και συγγενείς δυστυχώς..

Τα περισσοτερα που κανω εγω δεν τα λεω καν, απλα απειδη δεν εχει νοημα....δεν θα το καταλαβουν και το μονο που καταφερνω είναι να νευριάζω μαζι τους...

πατουσακια έγραψε:Τα περισσοτερα που κανω εγω δεν τα λεω καν, απλα απειδη δεν εχει νοημα....δεν θα το καταλαβουν και το μονο που καταφερνω είναι να νευριάζω μαζι τους...

Καλά εννοείται αυτό, σιγά μην κάτσω να τους πω τι κάνω...άλλοι καλοθελητές τα λένε.
Όταν βρήκα τον μεγάλο μου γατούλη, είχαν πέσει όλοι οι συγγενείς -σχεδόν- να με φάνε..το πιο πετυχημένο που άκουσα ήταν το 'Τι την θες τη γάτα? άστη στο δρόμο και πάρε σκύλο'

πατουσακια έγραψε:Τα περισσοτερα που κανω εγω δεν τα λεω καν, απλα απειδη δεν εχει νοημα....δεν θα το καταλαβουν και το μονο που καταφερνω είναι να νευριάζω μαζι τους...

Και εγώ το ίδιο κάνω...

Τωρα το ειδα για την πριγκηπισσα σου,πολυ λυπηθηκα,καλο ταξιδι μικρουλα ,μια ομορφη χρωματιστη κουκλα ησουν

LAROGATA έγραψε:Τωρα το ειδα για την πριγκηπισσα σου,πολυ λυπηθηκα,καλο ταξιδι μικρουλα ,μια ομορφη χρωματιστη κουκλα ησουν

Σε ευχαριστώ πολύ πολύ
Ήταν από τις πιο όμορφες κάλικο γατούλες που έχω δει

Το χτυπημένο ημιπερσάκι μας.
Βρέθηκε πριν περίπου 1μιση μήνα σε τρομερά κακή κατάσταση, αφυδατωμένο, να σέρνεται, η ουρά και τα πίσω πόδια νεκρά.

Έγινε θεραπεία με κορτιζόνη και κάποιες ενέσεις και πλέον περπατάει -σχεδόν- κανονικά, αν και η ουρίτσα μάλλον δεν σώζεται και πρέπει να κοπεί..
Έχει επίσης πολλά δοντάκια σπασμένα.

Και αυτό το πανέμορφο πλάσμα κατέληξε έτσι επειδή κάποιος μ********* το τάραξε στις κλωτσιές, πιθανότατα.
Πάει πολύ καλύτερα πάντως, είναι τόσο μα τόσο τρυφερό γατάκι και μια σταλιά.
Και πρέπει να φύγει από το δρόμο αλλά αυτό είναι άλλη ιστορία..
Πηγαίνουμε όμως κάθε εβδομάδα στην κτηνίατρο και είναι από τα καλύτερα γατιά που έχει κουράρει. Δεν έχω ξαναδεί γατούνι να καταπίνει μόνο του το χάπι για τα σκουλήκια.

Όταν πρωτοβρέθηκε:



Σημερινές:





Kαι η Ντιλάιλα που τελικά μας βγήκε Ντιν..
Σύντομα και στις γατοαγγελίες.

Τι όμορφο πλάσμα είν αυτό.        

                             
Δεν θέλω πραγματικά να πιστέψω αυτά που διαβάζω    
σε Κανένα πλάσμα δεν αξίζει να το χτυπάνε και να το κακομεταχειρίζονται .
Μα πως μπόρεσαν να το κάνουν αυτό?

Μου θυμίζει την περίπτωση του Χρύσανθεμούλη  
Μέσα σε λίγες μέρες μεταφορφώθηκε     . Τι έχει περάσει το καημένο.
Εύχομαι ο χαρακτήρας του κι η ομορφιά του να είναι το διαβατήριο για μια άλλη διαφορετική ζωή πού ούτε κάν είχε φανταστεί.
Και μόνο που τον βρήκες και τον μάζεψες έκανε την αρχή.
Κι αν κουτσαίνει λιγάκι, τι πειράζει ? Κι αν δεν έχει ουρίτσα και πάλι δεν πειράζει. Είμαι σίγουρη ότι υπάρχουν άνθρωποι που το μόνο που θα δούν είναι τα υπέροχα μελαγχολικά του μάτια και την απίστευτη γλύκα που βγάζει το βλέμμα του    

Μακάρι να πάνε όλα καλά γι αυτό το πανέμορφο πλάσμα κι αυτός που του τόκανε αυτό να το βρεί πίσω πολλαπλάσιο.

Για σένα μόνο                        






Όσο για την Ντιλάιλα ή Ντίν

           
:

Και μένα το Χρυσανθεμούλη της Μαρίνας μου θυμίζει...
μοιάζουν και στον χαρακτήρα.

Σπόιλερ:

Είναι πολύ χουρχούρικο πλάσμα! Κι όλο γούτσου γούτσου θέλει.
Η ουρίτσα του υπάρχει ακόμα (αν και ξυρισμένη) απλα δεν έχει δείξει σημάδια βελτίωσης ως τώρα κι επειδή σέρνεται, θα αρχίσει να πληγιάζει.
Αν και ακόμα και χωρίς ουρά αυτό το γατούνι είναι μαγικό.

Ο Ντιν/Ντιλάιλα ( ) ευχαριστεί για τις ευχές!

Leviathan έγραψε:Και μένα το Χρυσανθεμούλη της Μαρίνας μου θυμίζει...
μοιάζουν και στον χαρακτήρα.

Σπόιλερ:

Αχ Μακάρι να έχει την ίδια τύχη με το Χρυσανθεμούλι μακάρι πραγματικά

Σπόιλερ:

Mα τι υπεροχο πλασμα!!!πως γινεται να υπαρχουν τετοια κτηνη,δυστυχως νομιζω ότι πληθαινουν οι περιπτώσεις κακοποίησης ζωων ,υπαρχουν πολύ αρρωστα μυαλα δυστυχως.Μακαρι να εχει την καλυτερη τυχη

Φταίω κι εγώ που δεν πρόσεξα αρκετά που το άφησα το πλάσμα...
και δεν ήταν καν για μέσα στο σπίτι. Στην αυλή ήταν, σε ένα σπιτάκι που του είχα φτιάξει, ίσα ίσα για να παίρνει την κορτιζόνη.

Μακάρι να έχει καλή τύχη το μικρό μου, δεν μου αρέσει να το σκέφτομαι έξω..

Ti υπέροχο πλάσμα. Ποσο μα ποσο θυμώνω οταν κακομεταχειριζονται ανυπερασπιστα πλάσματα...

LAROGATA έγραψε:Mα τι υπεροχο πλασμα!!!πως γινεται να υπαρχουν τετοια κτηνη,δυστυχως νομιζω ότι πληθαινουν οι περιπτώσεις κακοποίησης ζωων ,υπαρχουν πολύ αρρωστα μυαλα δυστυχως.Μακαρι να εχει την καλυτερη τυχη

Kι εγώ αυτό βλέπω σχετικά με τις κακοποιήσεις ζώων, ιδίως στην επαρχία....
Ευχαριστούμε πολύ για τις ευχές!

Gatoplikti έγραψε:Ti υπέροχο πλάσμα. Ποσο μα ποσο θυμώνω οταν κακομεταχειριζονται ανυπερασπιστα πλάσματα...

Σπόιλερ:

Κι εγώ το ίδιο...
Και να ήταν μόνο αυτό..
Ειλικρινά πάντως, δεν μπορώ να καταλάβω πως μπορείς να κλωτσήσεις πχ ένα ζωάκι. Είναι σαν να κλωτσάς μωρό...

Συνήθως τα πολύ καλόβολα και γλυκά ζωάκια είναι αυτά που πέφτουν θύματα των αρρωστημένων ανθρωποειδών.

Όσο για την ουρίτσα της, πιστεύω ότι θα είναι μία κούκλα και χωρίς αυτή Καλή τύχη να έχει!!!